Bekko

Bekko betreft een showklasse die vertegenwoordigd wordt door drie variëteiten, de Shiro Bekko, de Aka Bekko en de Ki Bekko. Het betreft telkens een vis met een andere onderliggende basiskleur met daarop een zwart (sumi) vlekpatroon (Koi Kopen (deel 4)). Zo is de Shiro Bekko een in de basis niet metallic witte vis, heeft de Aka Bekko een niet metallic rode basiskleur en de Ki Bekko een niet metallic gele basiskleur. Uitsluitend deze drie variëteiten vallen onder de showklasse Bekko. Later zijn er natuurlijk ook Hikari (metallic), GinRin (glimmende schubben) en Doitsu (schubarme) varianten ontstaan, maar die vallen onder andere showklassen.

Bekko is een van de oudste variëteiten in het inmiddels grote gamma van meer dan 150 verschillende koivariëteiten. De eerste Bekko was een Ki Bekko die halverwege de 19e eeuw is ontstaan door een Magoi (oerkarper bedoeld voor consumptie) te kruizen met een Higoi (een koi met een rode kop). De Shiro Bekko, de meest populaire van de drie, ontstond pas veel later. Door de Shiro Bekko nog weer later te kruisen met Kohaku, ontstond rond 1900 de Sanke. Immers, als je het rood bij een Sanke wegdenkt, houd je een Shiro Bekko over.

Bekko kun je vertalen als schildpad, verwijzend naar het sumi patroon op de vis dat met veel fantasie de vis een beetje het uiterlijk van een schildpad geeft. Een schildpad staat in Japan symbool voor 10.000 jaar geluk en gezondheid (tja, want wat heb je aan maar 100 jaar geluk en gezondheid?).

Hoewel de Bekko al ruim 150 jaar op deze aardkloot rondzwemt is de variëteit de laatste decennia wat in onmin geraakt. Met de opkomst van Utsuri (Shiro Utsuri, Hi Utsuri en Ki Utsuri) die dezelfde kleuren vertegenwoordigen, maar een stoerder sumi patroon hebben, is de Bekko wat op de achtergrond beland. Op Shiro Bekko wordt in Japan nog wel serieus gekweekt, maar Aka Bekko en Ki Bekko komen meestal als “bijvangst” bij bulkkwekers vandaan. Toch kan een goed exemplaar een mooie aanwinst voor de vijver zijn.